Studimi i tregut është procesi i përcaktimit të qëndrueshmërisë së një shërbimi ose produkti të ri përmes hulumtimeve të kryera drejtpërdrejt me klientët e mundshëm. Studimi i tregut lejon një kompani të zbulojë tregun e synuar dhe të marrë mendime dhe reagime të tjera nga konsumatorët në lidhje me interesin e tyre për produktin ose shërbimin.
Kompanitë përdorin hulumtime të tregut për të testuar qëndrueshmërinë e një produkti ose shërbimi të ri duke komunikuar drejtpërdrejt me një klient të mundshëm. Me hulumtimin e tregut, kompanitë mund të kuptojnë tregun e tyre të synuar dhe të marrin mendime dhe reagime nga konsumatorët në kohë reale.
Ky lloj hulumtimi mund të kryhet në shtëpi, nga vetë kompania, ose nga një kompani e jashtme që specializohet në kërkimin e tregut. Hulumtimi përfshin sondazhe, testime të produkteve dhe grupe fokusi.
Përfitimi i shërbimeve
Llojet e metodave që ne përdorim për hulumtimin e tregut:
Intervistat ballë për ballë
Sondazhet
Kërkime Telefonike
Fokus Grupet
Studim Online i Tregut
Vrojtim
Cfarë përfshihet?
Analiza e grupeve është një metodë statistikore për përpunimin e të dhënave. Funksionon duke organizuar sende në grupe, ose grupe, mbi bazën e lidhjes së ngushtë të tyre.
Objektivi i analizës së grupeve është gjetja e grupeve të ngjashme të subjekteve, ku “ngjashmëria” midis secilës palë lëndësh nënkupton një masë globale mbi të gjithë grupin e karakteristikave.
Grumbullimi matet duke përdorur intraplate dhe distancën ndërmjet grupeve.
Distanca brenda grupeve është distanca midis pikave të të dhënave brenda grupit. Nëse ekziston një efekt i fortë grumbullimi, ky duhet të jetë i vogël (më homogjen).
Distanca ndërmjet grupeve është distanca midis pikave të të dhënave në grupe të ndryshme. Aty ku ekziston grumbullimi i fortë, këto duhet të jenë të mëdha (më heterogjene).
Ato janë lloje të ndryshme të metodave të grumbullimit që ne përdorim, duke përfshirë:
Metodat e ndarjes
Grumbullimi hierarkik
Grumbullimi i paqartë
Grumbullimi bazuar në dendësi
Grumbullimi bazuar në model
Analiza faktoriale është një teknikë që përdoret për të zvogëluar një numër të madh të variablave në më pak numra faktorësh. Kjo teknikë nxjerr mospërputhje maksimale të përbashkët nga të gjitha ndryshoret dhe i vendos ato në një rezultat të përbashkët.
Ekzistojnë lloje të ndryshme të metodave të përdorura për nxjerrjen e faktorit nga grupi i të dhënave:
Analiza e përbërësit kryesor: Kjo është metoda më e zakonshme e përdorur nga studiuesit. PCA fillon të nxjerrë variancën maksimale dhe i vendos ato në faktorin e parë. Pas kësaj, ajo heq atë variancë të shpjeguar nga faktorët e parë dhe më pas fillon të nxjerrë variancën maksimale për faktorin e dytë. Ky proces shkon në faktorin e fundit.
Analiza e faktorëve të zakonshëm: Metoda e dytë më e preferuar nga studiuesit, ajo nxjerr ndryshimin e përbashkët dhe i vendos ato në faktorë. Kjo metodë nuk përfshin ndryshimin unik të të gjitha variablave. Kjo metodë përdoret në SEM.
Faktorizimi i imazhit: Kjo metodë bazohet në një matricë korrelacioni. Metoda e regresionit OLS përdoret për të parashikuar faktorin në faktorizimin e imazhit.
Metoda e gjasave maksimale: Kjo metodë gjithashtu punon në metrikat e korrelacionit por ajo përdor metodën e gjasave maksimale për të faktorizuar.
Metoda të tjera të analizës së faktorëve: Faktorizimi i Alfa tejkalon katrorët më të paktë. Sheshi i peshës është një metodë tjetër e bazuar në regresion që përdoret për faktorizimin.
Një pemë vendimi është një strukturë e ngjashme me diagramin e rrjedhës, në të cilën secila nyje e brendshme përfaqëson një “provë” në një atribut (p.sh., nëse një rrokullisje monedhe del në kokë ose bisht), secila degë përfaqëson rezultatin e testit dhe secila nyje fletë përfaqëson një etiketë të klasës (vendimi i marrë pas llogaritjes së të gjitha atributeve).
Rrugët nga rrënja në gjethe përfaqësojnë rregullat e klasifikimit:
Një pemë vendimi përbëhet nga tre tipe nyjesh
Nyjet e vendimit – zakonisht përfaqësohen nga katrorët
Nyjet e shanseve – përfaqësohen zakonisht nga qarqet
Nyjet fundore – zakonisht përfaqësohen nga trekëndëshat
Ekzistojnë dy lloje kryesore të pemëve të vendimit që kemi:
Pema e vendimit të ndryshueshëm kategorik
Një pemë kategorike e vendimeve të ndryshueshme përfshin variablat kategorikë të synuar që ndahen në kategori. Për shembull, kategoritë mund të jenë po ose jo. Kategoritë nënkuptojnë që çdo fazë e procesit të vendimit bie në një nga kategoritë dhe nuk ka asnjë mes.
Pema e vazhdueshme e vendimit të ndryshueshëm
Një pemë e vazhdueshme e ndryshueshme e ndryshimit është një pemë e vendimit me një ndryshore të vazhdueshme të synuar. Për shembull, të ardhurat e një individi të ardhurat e të cilit janë të panjohura mund të parashikohen bazuar në informacionin e disponueshëm siç janë profesioni, mosha dhe variablat e tjerë të vazhdueshëm.
Teknikat e intervistës janë praktikat që ndiqni gjatë një interviste për të bindur menaxherët e punësimit se jeni kandidati më i mirë për rolin.
Llojet e teknikave të intervistës:
Teknikat e intervistave me video
Intervistë telefonike
Intervistë një-një-një në person
Intervistë në grup
Teknika STAR
Intervistë në panel